Cennik usług kliniki Hair Medica: Ceny usług są podane na stronach poszczególnych miast pod zdjęciem specjalisty przy jego kalendarzu wizyt. Obecnie do końca miesiąca wiele usług jest dofinansowanych z programu Zdrowe Włosy. W niektórych miastach usługa Badania trychologicznego jest bezpłatna a w niektórych częściowo dofinansowana. napisał/a: elas2 2015-06-09 14:01 Witam serdeczniec bardzo proszę o radę,mam 39 lat i wielki problem z wypadaniem włosów, który ciagnie sie od 3 lat. Zaczęło się na wakacjach nad morzem, przełom lipiec/sierpień, myślałam, że powodem jest zmiana klimatu, wody itp. Nigdy nie brałam żadnych leków hormonalnych. W październiku, gdy wypadanie nie ustało po suplementach, poszłam do dermatologa znajomego, który obejrzał skórę i włosy "na oko", nic złego nie stwierdził, nie robił trychoskopii i przepisał mi Loxon 2% oraz Gelacet. Loxon bardzo szybko mi pomógł, bez linienia. Włosy nie wypadały....aż do kolejnych wakacji, (przy ciągłym podkreślę i nieprzerwanym stosowaniu Loxonu 2%)znów się zaczęło na wyjeździe:(((. Włosy powypadały znów 3-4 miesięcy i samo przeszło. Dalej stosowałam Loxon. Kolejny rok 2014, wakacje i znów wypadanie , ale niestety tym razem nie przeszło, trwa do dziś, Loxon sama odstawiłam około grudnia, bo stwierdziłam, że juz mi nie suplementy : Solgar, wit. D3, siemię lniane, pokrzywa i skrzyp nic nie dały, potem ampułki Placenta Hp ( im dłużej stosowałam, tym bardziej mi wypadały, wyszukałam, że to mozę być nadwrazliwość na czerwona papryczkę i odstawiłam przy 14 ampułce), potem Colostrum lotion, swędziała mnie po tym głowa i tez nic nie dało, zel aloesowy i nic. Wszystkie hormony w normie, jesynie prolaktyna po obciążeniu wyzsza o 14 razy. Dodam, ze już kilka lat temu, gdy zaczęły mi włosy wypadać, też miałam wybadaną wysoka prolaktyne po juz u ginek-endokryn. Nie leczy sie podobno hiperprolaktynemii czynnościowej, a że pozostałe hormony są dobre, nie potrzeba wdrażać leczenia. A włosy nadal leca szcególnie przy myciu i czesaniu, u mnie ponad 100, a w dni kiedy nie myję głowy mniej. Dla mnie to duzo, bo mam cienkie, słabe i niegęste włosy, od zawsze i nigdy mi tyle nie wypadało. Ostatnio zauwazyłam przerzedzenie od czoła ku gorze głowy, nie mam zakoli, ani placków, włosy słabo odrastają,są ciensze i kucyk zwątlał. Byłam już u kilku trychologów w Krakowie, ale zaden nie potwierdził rodzaju łysienia . Jedyne co się powtarzało, to to, że mam tłusta skóre łupiez tłusty (ale w formie białego nalotu, bez żółtych, grubych łusek) i zaczopowane mieszki, swędzi mnie tez czesto i piecze skóra głowy. Jak na razie zaden specyfik trychologiczny mi nie pomógł, ani nie zmniejszył wypadania (stosowałam lotion MonRin oczyszczajacy-piekła mnie skóra, Gestil Care ). Ostatnio wybrałam sie w końcu na trychoskopie do dermatologa do Osteomedu. Niestety diagnoza: wczesne stadium łysienia androgenicznego. Załamałam sie, nikt wczesniej tego nawet mi nie zasugerował. Nie wiem co mam robić, w co juz wierzyć....Szykuję się iść do innego dermatologa, żeby potwierdził lub nie ta diagnozę a nie w ciemno poddawać się leczeniu. Tamta dermatolog zaproponował iść do gina-endo po terapię antyandrogenową ( czyli tabletki anty + androcur) oraz coś na pobudzenie krązenia np. Loxon, ale 5%.Diagnoza dermatolog opierała sie na róznicy włosów z przodu i tyłu głowy, to znaczy z tyłu po 2-3 włosy z jednego mieszka, z przodu najczęściej jeden, a jesli dwa to ten drugi cienszy dużo. Ja w sumie od zawsze miałam tył duzo gęściejszy niz przód. Co mam robić, boje się, że jeśli to AGA to czas ucieka od tak dawna, a ja nic nie działam i stoję w miejscu... Czy według Pani mam się posłuchać dermatologa, nie chcę brać hormonów, jeśli mam w normie,one mnie rozreguluja i może być o wiele gorzej... Czy mogę jeszce zbadać jakiś inny hormon, które może wskaże przyczynę? Powtórzę chyba badania w innym laboratorium, bo słyszałam, że nie zawsze można ufać wynikom z Diagnostyki:(((, bo juz na prawdę nie wiem co robić podaję wyniki badań glukoza 4,40 mmol/l magnez 0,82 mmol/l żelazo 18,5 umol/l TSH 1,01uIU/ml FT3 2,89 pg/ml FT4 1,1 ng/dl SHBG 190 nmol/l DHEA 5,16 ng/ml testosteron całkowity 30,22 ng/dl testosteron wolny - czekam na wynik prolaktyna bez obciążenia 14,3 ng/ml; po obciązeniu 215,70 ng/ml Kortyzol 20,03 ug/dl androstendion 1,52 ng/ml 17- hydroksyprogesteron 3,27 ng/ml Anty-TG (3 lata temu) 19 IU/ml Anty-TPO (3 lata temu) Łysienie znacznie wpływa na obniżenie jakości życia, szczególnie w przypadku kobiet, głównie ze względów estetycznych. Wśród różnych rodzajów łysienia, najczęściej występującym jest łysienie typu męskiego czyli łysienie androgenowe, zależne w dużej mierze od hormonów. Podejmowane leczenie nie zawsze jest skuteczne
W łysieniu androgenowym (najczęstszym typie łysienia) mamy do czynienia z nadmierną reakcją mieszków włosowych na androgeny przy prawidłowym lub podwyższonym poziomie androgenów. Nie wiem jaka jest u Pani przyczyna hormonalna, gdyż istnieje wiele zaburzeń hormonalnych, które przebiegają z nadmiarem androgenów i wymagają odpowiedniego leczenia. Szanse na ustąpienie dolegliwości są więc większe po leczeniu przyczyn zaburzeń hormonalnych. Co do leków miejscowych, z reguły działają już w pierwszych 4 miesiącach leczenia. Czy jest szansa na odrost włosów u Pani? Proszę skontaktować się z dermatologiem, który podsumuje Pani leczenie, oceni szanse na zahamowanie łysienia i przedstawi alternatywne sposoby leczenia. Pozdrawiam
Napisano Marzec 25, 2012. Cześć, zakładam ten topik z myślą o wymianie sprawdzonych sposobów na pielęgnację włosów i skóry głowy u osób ze zdiagnozowanym łysieniem androgenowym. Wiem
Łysienie jest procesem wypadania włosów, który może mieć różny przebieg oraz charakteryzować się różną trwałością czy też odwracalnością. Łysienie znacznie wpływa na obniżenie jakości życia, szczególnie w przypadku kobiet, głównie ze względów estetycznych. Wśród różnych rodzajów łysienia, najczęściej występującym jest łysienie typu męskiego czyli łysienie androgenowe, zależne w dużej mierze od hormonów. Podejmowane leczenie nie zawsze jest skuteczne, jednak istnieje wiele sposobów na walkę z tą treści:Czym jest łysienie?Łysienie androgenowePostawienie diagnozyInne typy łysieniaDegradujący stresJak walczyć z łysieniem?Zabiegi w gabinecie kosmetycznymWłosy, w dzisiejszych czasach, pełnią przede wszystkim funkcje ozdobną, dodającą uroku co jednocześnie wielokrotnie staje się cechą determinującą poczucie piękna, szczególnie w przypadku kobiet. Nie bez znaczenia pozostają więc problemy schorzeń skóry głowy oraz włosów, zmieniające ich wygląd oraz powodujące ich wypadnie, czy też łysienie, które uznawane jest za uciążliwy defekt. By podjąć problem, należy mieć świadomość tego, iż u człowieka, różne włosy rosną w różnym tempie, czyli mają zróżnicowany cykl włosowy, na który składają się 3 fazy:faza wzrostu włosa,faza przejściowa, faza spoczynkowa.[1]Czym jest łysienie?Łysienie jest procesem wypadania włosów, które może mieć charakter trwały- bliznowaciejący lub przejściowy, odwracalny. W zależności od rozległości tego problemu możemy mówić zarówno o łysieniu uogólnionym lub ograniczonym do pewnych obszarów lub różnej wielkości ognisk i lokalizacji. Wśród najczęściej spotykanych typów łysienia wymienia się łysienie androgenowe (zależne od androgenów), przewlekłe łysienie telogenowe, które uwarunkowane jest wieloczynnikowo oraz łysienie androgenoweJest to najczęstsza postać łysienia, występująca zarówno u mężczyzn (około 80%), jak i u kobiet (około 60%). Głównym mechanizmem jaki oddziałuje w tego typu łysieniu, jest oddziaływanie androgenów na mieszki włosowe w taki sposób, iż powodują ich kurczenie się a co za tym idzie, powodują że włosy staja się cieńsze, aż przybierają meszkowatą postać. Problem ten jest uwarunkowany genetycznie i zależny od metabolizmu testosteronu. U kobiet, problem ten jest nieco rzadszy, głównie ze względu na mniejsze stężenie androgenów w organizmie. Warto jednak zwrócić uwagę, iż niezależnie od płci, różne obszary ciała, są w różnym stopniu wrażliwe na działanie androgenów (najbardziej problematycznym obszarem są okolice czołowe, najmniej na androgeny natomiast reagują mieszki włosowe w okolicy potylicznej oraz mieszki włosowe rzęs). [1]Łysienie typu męskiego jest diagnozowane w aż 95% wszystkich przypadków łysienia, co stanowi o rozległości tego problemu. Jest ono również bardzo dużym problemem natury psychologicznej, gdyż powoduje znaczące obniżenie jakości życia osoby, która zmaga się z tą dolegliwością. Etiologia tego schorzenia odnosi się głównie do predyspozycji genetycznych, wieku oraz poziomu androgenów w androgenowe jest dziedziczone autosomalnie dominująco, przy czym ekspresja genu ma charakter zmienny lub może mieć charakter wielogenowy. Androgeny, czyli hormony odpowiedzialne za rozwój łysienia, warunkują pojawianie się włosów w określonych miejscach (takich jak broda czy tułów) a zanikanie w innych obszarach ciała, gdyż różne obszary ludzkiego ciała, mają różną wrażliwość na działanie androgenów. [2]Postawienie diagnozyBy lekarz mógł trafnie postawić diagnozę, niezbędne jest rozpoczęcie procesu szczegółowym i dokładnym wywiadem oraz badaniem przedmiotowym. Co więcej, choroba ta ma charakterystyczny obraz kliniczny, dając charakterystyczne objawy. By diagnozę potwierdzić, należy upewnić się czy początek choroby nastąpił po okresie dojrzewania, czy łysienie przebiega w sposób symetryczny na zasadzie cofnięcia linii skroniowo- czaszkowych lub też obserwuje się przerzedzenie włosów na szczycie głowy, czy włosy są cieńsze i krótsze oraz czy istnieją predyspozycje genetyczne u pacjenta, które mogą być powodem jego choroby. Ocena histopatologiczna wskazuje na znacznie obniżoną liczbę mieszków włosowych oraz włosów terminalnych na rzecz podwyższonej ilości mieszków meszkowych oraz znaczą liczbę pasm włóknistych. Chorzy mogą zmagać się również ze stanem zapalnym zbliżonym do liszaja w okolicach mieszków włosowych, co jest wynikiem odpowiedzi organizmu, który rozpoznaje mieszki jako nieprawidłowe i podejmuje próbę ich łysienia fot. panthermediaLeczenie łysienia androgenowego nie zawsze przynosi pożądany skutek, jednak w znacznym stopniu pomaga opóźnić jego rozwój. Warto również zwrócić uwagę, iż w przypadku leczenia łysienia androgenowego, duże znaczenie ma dieta a w szczególności zapewnienie odpowiedniej podaży białka oraz unikanie leków, które w negatywny sposób wpływają na włosy (np. retinoidy). [2]Inne typy łysieniaŁysienie plackowate charakteryzuje się ogniskową utratą włosów. Problem ten może dotykać osób obojga płci oraz w każdym wieku, stąd jest to dolegliwość z którą borykają się nie tylko dorośli ale również dzieci. Uważa się, że przyczyn rozwoju łysienia plackowatego należy upatrywać w podłożu autoimmunologicznym, przy czym jest ono częste u osób, które cierpią już na inną chorobę autoimmunologiczną (jak np. AZS czy bielactwo). Specjaliści badając procesy etiopatogentyczne tego schorzenia, nie wykluczają jednak, iż może mieć ono również podłoże genetyczne jak również zwracają uwagę na rolę stresu w rozwoju tej choroby. Stres jest czynnikiem, który może powodować silne zaburzenia emocjonalne i może również przyczynić się do rozwoju łysienia plackowatego u osób, które mają predyspozycje genetyczne, jednak rola stresu w rozwoju tej choroby, na chwilę obecną jest niejasna i telogenowe jest formą utraty włosów, najczęstszą zaraz po łysieniu typu męskiego i najczęściej występującą u kobiet. Objawia się ono ogólnym przerzedzeniem włosów na całej skórze głowy. W pojedynczych przypadkach może mieć ono ograniczać się do pewnego obszaru, jednak taka forma jest rzadko występującą. Objawy w postaci wypadania włosów, pojawiają po okresie utajenia, czy po około 3, 4 miesiącach od zadziałania czynniki wywołującego. Zazwyczaj wypadanie włosów ustępuje samoistnie po tym jak czynnik drażniący przystaje działać. Zapadalność przypada na okres pomiędzy 30stym a 40stym rokiem życia, jednak nie jest wykluczona możliwość pojawienia się choroby w innym wieku. Z klinicznego punku widzenia, rozwój łysienia telogenowego jest wieloczynnikowy, jednak specjaliści nie określili ich jednoznacznie i w sposób pewny. Zakłada się, że przyczynami rozwoju mogą być takie czynniki jak ciąża, choroby w których przebiegu występują stany gorączkowe, drastyczne diety, niedoczynność tarczycy oraz stres. Źródeł rozwoju tej choroby upatruje się również w stosowanych lekach np. w lekach antykoncepcyjnych, przeciwcholesterolowych, przeciwkrzepliwych czy formą łysienia jest łysienie bliznowaciejące, w którym dochodzi do degradacji mieszka włosowego oraz powstania blizny, co prowadzi co całkowitej utraty włosów. Zazwyczaj ma ono postać miejscową, zogniskowaną, jednak może przybierać formę rozsianą i przypominać typ łysienia telogenowego. Wśród najczęstszych przyczyn rozwoju tego typu łysienia wymienia się liszaj płaski, głębokie infekcje bakteryjne oraz grzybicze, urazy oraz kiłę. Jest to więc schorzenie towarzyszące innej chorobie. W przebiegu leczenia niezbędne jest więc zdiagnozowanie choroby pierwotnej oraz podanie jej terapii, natomiast głównym celem leczenia w przypadku łysienia bliznowaciejącego jest ograniczenie jego rozwoju oraz skutków. [1]Degradujący stresOprócz wyżej wymienionych schorzeń należy jednak wspomnieć o roli stresu w procesie wypadania włosów, a mianowicie. Skóra głowy posiada sieć naczyń włosowatych, które dostarczają każdej komórce naszego ciała tlen oraz niezbędne substancje odżywcze. Stres jej reakcją, która powoduje obkurczenie naczyń włosowatych, a co za tym idzie powoduje zmniejszenie ilości dostarczanego tlenu oraz substancji do komórek naszego ciała, w tym również do mieszków włosowych, powodując ich jednak wiele metod, ty walczyć z wypadającymi włosami. Jedną z propozycji są suplementy diety stanowiące doraźną pomoc w poprawie unaczynienia skóry głowy oraz pobudzeniu mikrokrążenia. Innym sposobem na poprawę kondycji włosów są regularne masaże skóry głowy, jak również stosowanie olejków (np. łopianowego). Należy również zwrócić uwagę na dietę, by nie była uboga w takie mikroelementy jak cynk, proteiny czy w gabinecie kosmetycznymNa pomoc przychodzą również gabinety kosmetyczne, które oferują, między innymi, zabieg obstrzykiwania skóry głowy mieszankami preparatów wspomagających (mezoterapia).W przypadku problemu z łysieniem, który jest bardziej nasilony, zastosować można intradermoterapię własnym osoczem bogatopłytkowym. Jest to zabieg silnie stymulujący i dostarczający czynników wzrostu cebulkom włosowym. Zabieg polega na obstrzykiwaniu skóry głowy, preparatem uzyskiwanym z naszej własnej fot. panthermediaKarboksyterpia, czyli metoda leczenia za pomocą dwutlenku węgla, doskonale się sprawdza w przypadku wypadania włosów, gdyż cząsteczki dwutlenku węgla, podawany podskórnie, rozszerza naczynia krwionośne, usprawniając przepływ tlenu oraz niezbędnych substancji odżywczych do cebulek przypadkach kiedy problemem, oprócz wypadania włosów jest również stan zapalny skóry głowy, rozwiązaniem jest terapia z zastosowaniem komórek regeneracyjnych (macierzystych). Zabieg ten wykonuje się jednorazowo z wykorzystaniem, przygotowanych wcześniej, pobranych z krwi pacjenta komórek macierzystych. [3] Łysienie androgenowe. Wypadanie włosów jest całkowicie normalnym zjawiskiem. Dochodzi do niego każdego dnia, zwłaszcza w czasie czesania lub wykonywania czynności pielęgnacyjnych. Dzięki temu mogą rosnąć nowe włosy. Problem zaczyna się, gdy dochodzi do nadmiernej utraty włosów.
Włosy wypadają każdemu człowiekowi i odrastają w naturalnych cyklach. Możliwa jest sytuacja, w której jakiś czynnik zaburzy ten proces i na miejscu wypadających włosów nie pojawiają się nowe. Jeśli zauważymy u siebie postępujące zakola możemy podejrzewać łysienie androgenowe. Dotyczy ono aż 70-80% mężczyzn i 30-40% kobiet. Problem wypadania włosów jest przyczyną złego samopoczucia pacjentów. Może więc warto stawić czoła tej chorobie?Co to jest łysienie androgenowe? Jakie są przyczyny i objawy?Łysienie androgenowe to schorzenie o podłożu hormonalnym i genetycznym. Polega na zbyt dużej reakcji mieszków włosowych na androgeny, czyli męskie hormony płciowe. Androgeny występują u mężczyzn, a w mniejszych stężeniach również u kobiet. Wypadanie włosów to konsekwencja nadwrażliwości organizmu na 5α-dihydrotestosteron (DHT). Ten związek chemiczny jest pochodną testosteronu, który powstaje pod wpływem katalizującego enzymu na receptory androgenowe mieszków włosowych i powoduje ich miniaturyzację. Skróceniu ulega także faza wzrostu włosów. Efektem tej sytuacji jest wzrost coraz cieńszych i słabszych włosów. Wypadają one dużo łatwiej i trudniej zastępowane są nowymi. Powoduje to powstawanie zakoli, czyli łysych fragmentów łysienia androgenowegoGłówna metoda leczenia wypadania włosów w przypadku łysienia androgenowego to metody inwazyjne (operacyjne) pozwalające na odbudowę owłosienia na głowie. Najlepszym rozwiązaniem jest przeszczep włosów. Metodą gwarantującą duży sukces jest przeszczep włosów metodą FUE. Zabieg polega na punktowym pobieraniu z okolicy potylicznej drobnych fragmentów skóry, które zawierają mieszki włosowe. Po pobraniu materiału do przeszczepu umieszcza się go w okolicy łysienia androgenowego w WarszawiePrzeszczep włosów nie będzie odrzucony, ponieważ materiał pochodzi od tej samej osoby. Pozwoli to także uniknąć reakcji alergicznych. Metoda ta z roku na rok ulega ciągłemu doskonaleniu. Rynek transplantacji włosów oferuje wybór wielu specjalistów, jednakże warto wybrać takiego, który ma największe doświadczenie w stosowaniu tej metody. Tylko dokładnie wykonany zabieg gwarantuje najlepsze efekty, które widoczne będą po około 6 miesiącach od z metod na posiadanie pięknych włosów jest po prostu zapobieganie ich wypadaniu. Aby mieć włosy w dobrej kondycji należy zadbać o mieszki włosowe i dostarczyć im składników niezbędnych do prawidłowej pracy (suplementy, makroelementy i mikroelementy). Należy jeść tylko zdrowe produkty, najlepiej takie o niskim indeksie glikemicznym (IG). U osób z problemem łysienia androgenowego zauważono znaczny wzrost poziomu cukru we wysokowęglowodanowa jest niezdrowa nie tylko dla włosów, ale także dla całego organizmu. Dzięki utrzymywaniu odpowiedniego poziomu glikemii (cukru) w organizmie korzystnie możemy wpłynąć na problem wypadających włosów. Dodatkowo należy wrócić uwagę na odpowiednią ilość białka w diecie. Do źródeł bogatych w białko zalicza się mięso, a także warzywa strączkowe jak soja czy soczewica. Dobrym rozwiązaniem jest łączenie w diecie białka zwierzęcego i roślinnego lub dodawanie dużej ilości ryb. Nie można zapominać o jedzeniu jajek, które dostarczą organizmowi dużą ilość aminokwasów, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania mieszków ALA i GLA, aby zapobiec androgenowemu wypadaniu włosówKwas linolenowy (ALA) ma bardzo dobry wpływ na zapobieganie androgenowego wypadania włosów. Należy on do grupy kwasów omega 3, które dobroczynnie oddziałują na ludzki organizm. Jego źródłem jest olej rzepakowy i olej lniany, orzechy włoskie, pestki dyni, pszenica i soja. Kwas gamma linolenowy (GLA) należy do grupy omega 6. Należy on do inhibitorów 5α-reduktazy, a więc może być świetnym składnikiem diety na włosy. Bogatym źródłem GLA jest ogórecznik lekarski, który można zastosować jako przyprawę do zup, sosów, mięs czy i minerały na łysienie androgenoweBardzo ważne dla zdrowych włosów (a także całego organizmu) jest dostarczanie odpowiedniej ilości witamin i minerałów. Witaminy B, E i D pomogą zapobiegać wypadaniu włosów. Witamina D pozyskiwana jest dzięki słońcu, więc czasem warto wystawić się na jego działanie. Ponadto witaminę D zawierają wątróbka, nabiał, ryby i płatki zbożowe. U osób dotkniętych problemem łysienia zauważa się często niedobory witaminy diety należy wówczas włączyć groszek, fasolę, otręby, orzechy i marchew. Witamina E wspomaga krążenie krwi poprzez stymulowanie skóry głowy. Jej źródłem są szpinak, brokuły, migdały i orzeszki ziemne. Cynk, jod, żelazo i dwutlenek krzemu mogą być pomocne w przypadku problemów z łysieniem androgenowym. Dwutlenek krzemu umożliwia przyswajanie pozostałych minerałów, jest więc wyjątkowo ważny w diecie. Jego źródłem są proso, owies, algi i jęczmień. Dobroczynny jod odnajdziemy natomiast w krowim mleku, truskawkach i gotowanych jajkach. Cynk znajdziemy w wątrobie, wołowinie, preparaty i suplementy diety stosowane na łysienie androgenoweAby wspomóc organizm możemy spożywać różnego rodzaju suplementy diety i napary ziołowe. Preparaty zawierające witaminę B i biotynę okazują się niezbędne w procesie wzrostu włosów. Również preparaty umożliwiające utrzymanie odpowiedniego poziomu żelaza są pomocne. Zioła bogate w fitoestrogeny są również dobrym rozwiązaniem. Są to np. czerwona koniczyna, pluskwica groniasta, dzięgiel chiński. Dobrym rozwiązaniem jest także przyjmowanie probiotyków, które wytwarzają w jelitach spore ilości witamin z grupy gęste i piękne włosy może zapewnić przede wszystkim odpowiednia dieta o niskim indeksie glikemicznym (IG), uzupełnianie niedoboru witamin i minerałów. W przypadku wystąpienia problemu z łysieniem androgenowym warto udać się po pomoc do specjalisty, który doradzi najbardziej odpowiednią metodę przeszczepu. Pozwoli ona cieszyć się wspaniałym efektem zabiegu przez długie lata.
androgenowe wypadanie włosów, czyli związane z nadmiarem męskich hormonów płciowych lub też większą wrażliwościa receptorów w mieszkach włosowych na ich działanie. U kobiet łysienie androgenowe ma postać rozlaną, włosy są przerzedzone. N, 10-10-2010 Forum: Uroda - Re: wypadanie włosów tematy rzeczywiście były,ale wkleje Ci dobry artykuł na ten t/t ------------ Gdy wypadają włosy artykuł lek. med. Małgorzaty Lech Zaburzenia hormonalne, niedożywienie, stosowanie niektórych leków, stresy to przyczyny powodujące ścieńczenie włosów i łysienie. Nadmierne wypadanie włosów to jedna z najczęstszych przyczyn zgłaszania się pacjentów, przede wszystkim kobiet, do dermatologa. Nierzadko jest to tylko subiektywne odczucie osoby zgłaszającej się do lekarza, gdyż dopiero utrata ponad 100 włosów dziennie jest niepokojącym objawem. Dlaczego je tracimy? Różne czynniki mogą powodować wypadanie włosów. Przyczyną mechaniczną wypadania włosów u osoby dorosłej może być uczesanie wywołujące nadmierne napięcie włosów ("koński ogon", kok). W tych przypadkach zaleca się zmianę uczesania. Jeżeli dokona się tego odpowiednio wcześnie, włosy odrosną całkowicie. Zbyt późna interwencja spowoduje utrzymanie się trwałego wyłysienia wskutek zaniku mieszków. Do wypadania włosów z przyczyn toksycznych dochodzi przede wszystkim w wyniku zatrucia, np. talem, arsenem, rtęcią. W przypadku zatrucia talem występują charakterystyczne zmiany w strukturze włosa widoczne w badaniu mikroskopowym. Łysienie pojawia się po ok. 2 tygodniach po spożyciu trucizny, utrata włosów jest niemal całkowita, a odrost następuje po ok. 6-8 tygodniach. Przy zatruciach leczenie pacjenta to przede wszystkim podanie antidotum i ratowanie życia chorego. Nadmierne wypadanie włosów w trakcie trwania i po przebyciu chorób zakaźnych wywołane jest przede wszystkim gorączką, a także czynnikami toksycznymi i niedoborami pokarmowymi mogącymi się pojawić podczas choroby. Wzmożona utrata włosów występuje zwykle w 2-4 miesięcy po ustąpieniu gorączki. Włosy odrastają samoistnie. Jako środek wspomagający, podaje się preparaty wzmacniające i witaminy. Z łysieniem spotykamy się także w przebiegu kiły. Może ono mieć charakter rozlany lub ogniskowy. Oczywiście, kiła wymaga leczenia swoistego, które zwykle znacznie przyspiesza odrost włosów. Choroby ogólnoustrojowe powodujące łysienie to np. toczeń rumieniowaty, ale także nadczynność i niedoczynność tarczycy. Leczenie takiej odmiany łysienia polega na leczeniu choroby podstawowej. Łysienie polekowe wywołują leki cytostatyczne i immunosupresyjne stosowane obecnie nie tylko w schorzeniach nowotworowych (w dermatologii wykorzystuje się je np. w ciężkich odmianach łuszczycy, kolagenozach układowych, pęcherzycach). Łysienie może rozpocząć się już po 3 tygodniach stosowania leku. Po jego odstawieniu, a niekiedy mimo dalszego jego podawania następuje odrost włosów. Także leki przeciwtarczycowe, przeciwkrzepliwe czy też środki antykoncepcyjne mogą powodować wypadanie włosów. W przypadku środków antykoncepcyjnych odrost włosów następuje mimo ich dalszego stosowania. Włosy mogą wypadać nadmiernie w przebiegu chorób skóry lub skóry głowy. Na przykład w grzybicy łysienie występuje zwykle w postaci plackowatych ognisk pozbawionych częściowo włosów (są one najczęściej ułamane). Leczenie polega na długotrwałym stosowaniu doustnie i miejscowo leków przeciwgrzybiczych. Łysienie kobiet Łysienie kobiet U kobiet występuje łysienie androgenowe damskie (pojawia się rzadziej i na ogół po menopauzie) i łysienie rozlane. Łysienie androgenowe uwarunkowane jest i hiperandrogenizmem (podwyższony poziom androgenów), i czynnikiem genetycznym. Utrata włosów następuje zwłaszcza w kątach czołowych i na szczycie głowy. Często towarzyszy mu nadmierne przetłuszczanie się skóry głowy. W przypadku stwierdzenia hiperandrogenizmu jest konieczna dalsza diagnostyka i leczenie endokrynologiczne. W pozostałych przypadkach przypuszcza się, że mieszki włosowe są nadmiernie wrażliwe na androgeny znajdujące się na prawidłowym poziomie. Ta "nadwrażliwość" może być uwarunkowana genetycznie. Można tu stosować środki antykoncepcyjne o działaniu estrogenowym lub antyandrogenowym (np.: Diane 35). Zewnętrznie zaleca się preparaty z dodatkiem estrogenów (np.: Alpicort E) czy też Loxon lub Regaine (leczące łysienie u mężczyzn). Zarówno preparaty doustne, jak i do użytku zewnętrznego można stosować tylko pod ścisłą kontrolą dermatologa. Samodzielnie (w razie stwierdzenia łojotoku) wypróbować można Seboren lub Seboradin - obniżają produkcję łoju. Łysienie rozlane może być objawem różnych stanów chorobowych, np. obniżonego poziomu żelaza w surowicy krwi (czasami bez objawów niedokrwistości), nerwic, zaburzeń hormonalnych. U kobiet z predyspozycją rodzinną do łysienia czynnikami prowokującymi mogą być detergenty w szamponach, lakiery do włosów, farby do włosów. Schorzeniu temu dość często towarzyszy uczucie napięcia skóry głowy. Leczenie rozlanego łysienia kobiet polega przede wszystkim na wykluczeniu innych schorzeń, co wymaga wykonania badań dodatkowych. Następnie wypróbować można środki antykoncepcyjne (jak w łysieniu androgenowym). W przypadku uczucia napięcia skóry głowy zaleca się podawanie dużych dawek witaminy E. Miejscowo stosuje się wcieranie preparatów o działaniu drażniącym, często z dodatkiem sterydów (preparaty robione w aptekach na receptę, Alpicort, Neril tonik). We wszystkich przypadkach zaleca się zaniechanie farbowania i ondulowania włosów. Do mycia powinno używać się łagodnych szamponów bez barwników i substancji zapachowych (np.: Freederm PH Balance). Każdy przypadek łysienia powinien być dokładnie zdiagnozowany, aby lekarz dermatolog, we współpracy z innymi specjalistami, mógł zalecić odpowiednie leczenie. Należy przy tym pamiętać, że w związku z charakterystycznym przebiegiem cyklu włosowego, odrost włosów nawet po skutecznej terapii następuje najwcześniej po 2-3 miesiącach od rozpoczęcia leczenia. Czy wiesz, że Epilacja (usuwanie) włosów zarówno mechaniczna, jak i chemiczna powoduje jedynie przejście mieszka włosowego z fazy spoczynku w fazę wzrostu. Strzyżenie i golenie, powszechnie uznawane za nasilające porost włosów, w rzeczywistości nie mają na niego wpływu. Trichotillomania - wyrywanie włosów jest odruchem psychopatycznym i występuje praktycznie tylko u dzieci neurotycznych. Łysienie poporodowe W czasie trwania ciąży wzrasta wydzielanie estrogenów, które hamują wypadanie włosów. Nagły spadek poziomu tych hormonów po porodzie, a także sam poród są przyczyną przejścia licznych mieszków w fazę katagenu. Rozlane przerzedzenie włosów pojawia się między 11. a 16. tygodniem po urodzeniu dziecka. Włosy odrastają samoistnie, bez leczenia, w ciągu 6 miesięcy. Szkodzą włosom Wypadanie włosów nasilają niektóre zaburzenia hormonalne dotyczące kory nadnerczy, tarczycy, przysadki, gruczołów płciowych. Łysienie i ścieńczenie włosów może być spowodowane niedożywieniem, a zwłaszcza niedoborami białkowymi, aminokwasowymi, jak też brakiem niektórych metali śladowych (np. żelaza lub cynku). Rola zaburzeń w odżywianiu jest w ostatnich czasach bardzo istotna ze względu na powszechną modę na odchudzanie się za pomocą "cudownych" diet bez konsultacji z lekarzem. Niektóre typy łysienia mogą nasilać, a nawet wyzwalać stresy i urazy psychiczne. Szkodliwy wpływ ma też promieniowanie jonizujące. Odpowiednio wysoka dawka promieniowania (ok. 350 R) wywołuje utratę owłosienia po kilkunastu dniach. Włosy odrastają po 6 tygodniach. Dawka powodująca trwałe wyłysienie wynosi około 1500 R. Szkodliwe czynniki zewnętrzne, takie jak farby do włosów, płyny do trwałej ondulacji itp. uszkadzają zwykle nie mieszek włosowy, a część włosa już wyrastającą z niego i znajdującą się powyżej powierzchni skóry, tzw. łodygę. Jej oceny dokonuje się podczas badania mikroskopowego. Łysienie plackowate Występuje przeważnie u mężczyzn i u dzieci, ale zdarza się też u kobiet. Pojawia się najczęściej w postaci charakterystycznych, plackowatych ognisk całkowicie pozbawionych włosów. Przyczyna schorzenia nie jest w pełni poznana. Prawdopodobnie choroba ma autoimmunologiczne lub genetyczne podłoże. Leczenie łysienia plackowatego jest zwykle wielomiesięczne i musi być prowadzone pod kontrolą lekarza. Stosuje się środki działające miejscowo i leki ogólnie wzmacniające (np. z zawartością mikroelementów). ----------------------------- moja ciotka miała podobny problem,przede wszystkim brak witamin wiem że pomógł jej Vichy Dercos,bdb środek dostępny w aptekach. ps. Oska już zamykam
Androgenowe wypadanie włosów to rodzaj przewlekłego wypadania włosów, trwającego dłużej niż sześć miesięcy. Charakteryzuje się epizodami wypadania włosów, prowadzącymi ostatecznie do miniaturyzacji włosów i zmniejszenia ich gęstości. Łysina, najczęstsza forma łysienia, dotyka przede wszystkim mężczyzn w 70% do 80%, w
Łysienie androgenowe to popularne zjawisko utraty włosów, dotykające około 80 proc. mężczyzn oraz kobiet. Nierzadko osoby cierpiące na ten rodzaj łysienia godzą się z powolnym traceniem włosów, sądząc, że proces jest nieodwracalny. Jak jest w rzeczywistości? Czy istnieją środki, które mogą uratować naszą fryzurę? Lek na łysienie androgenowe – Czy rzeczywiście istnieje? Łysienie androgenowe to najczęstszy powód wypadania włosów u mężczyzn i u kobiet. Częstość występowania choroby wzrasta z wiekiem. Według różnych statystyk, dotyczy co najmniej 50% mężczyzn przed ukończeniem pięćdziesiątego roku życia i co najmniej 70% mężczyzn po ukończeniu siedemdziesiątego roku życia. Jeśli chodzi o kobiety, cierpi na nie 3% do 6% populacji poniżej trzydziestego roku życia i 30%-40% kobiet powyżej pięćdziesiątego roku życia. Predyspozycja jest przede wszystkim genetyczna; wiele osób uważa, że nie istnieje idealny lek na łysienie androgenowe, a leczenie androgenowego wypadania włosów jest bezcelowe. Niesłusznie: psychologowie i lekarze zwracają uwagę na fakt, że utrata włosów jest niezwykle niekorzystna dla naszego… zdrowia psychicznego. Często zwłaszcza kobiety czują się nieatrakcyjne i odstręczające z powodu dużego ubytku włosów i przerzedzenia fryzury – zwłaszcza, że włosy uważane są za atrybut kobiecości. Jednak panowie również cierpią z powodu androgenowego wypadania włosów. Leczenie jest więc wskazane: dla dobrego samopoczucia, które niesie za sobą zadowolenie z fizycznej atrakcyjności. Androgenowe wypadania włosów – Skąd się bierze? Istnienie czynników genetycznych w łysieniu androgenowym zostało potwierdzone przez liczne badania naukowe. W przypadku mężczyzn – bo to ich częściej dotyka to schorzenie, ze względu na związek podłoża z męskim chromosomem Y – zagrożenie wystąpieniem łysienia androgenowego pojawia się, gdy takowe wystąpiło u ojca i/lub dziadka ze strony matki. Decydującą rolę odgrywają androgeny, w przypadku mężczyzn – testosteron produkowany w jądrach. Przemiany do dihydrotestosteronu wpływają na syntezę białek, co upośledza wzrost włosa. Warto zwrócić uwagę na fakt, że – ponieważ fizjologicznym podłożem łysienia androgenowego są hormony – również zaburzenia hormonalne mogą przyczynić się do utraty włosów. Te zaś mogą być wywołane wieloma czynnikami; także stresem. W przypadku stresu związanego ze spadkiem samooceny z powodu utraty włosów, dochodzi do mechanizmu błędnego koła. Warto więc skonsultować się nie tylko z dermatologiem, ale też z endokrynologiem i psychologiem. Diagnostyka łysienia androgenowego – Leczenie może pomóc? Do oceny łysienia androgenowego u mężczyzn stosuje się zazwyczaj ośmiostopniową skalę Hamiltona i Norwood. Zwykle utrata włosów u mężczyzn rozpoczyna się w okolicy czołowo-skroniowej, przechodząc następnie na ciemieniową. Charakterystycznym skutkiem utraty włosów w okolicy ciemieniowej jest tonsura na szczycie głowy. Następnie obserwuje się dalszy ubytek włosów w kierunku skroni i ciemienia; pozostaje korona włosów na potylicy oraz resztki w okolicy skroniowej. Tego typu łysienie wiąże się z tym, że w okolicach skroniowych i ciemieniowych występuje większa ilość receptorów androgenowych niż w innych okolicach czaszki – stąd tam najbardziej widać skutki utraty włosów. Włosy na potylicy są mocniejsze i grubsze, nie ma tam również tak wielu receptorów androgenowych – stąd najczęściej proces łysienia androgenowego oszczędza tę okolicę. Warto pamiętać, że proces ten jest zawsze postępujący – nagła utrata włosów z dużego obszaru głowy nie powinna być wiązana z łysieniem androgenowym i wymaga koniecznej konsultacji specjalisty w celu ustalenia przyczyny ich wypadania. Lek na łysienie androgenowe – Nadzieja kobiet i mężczyzn Łysienie androgenowe nie jest oczywiście groźne i można je pozostawić bez leczenia, jeżeli pacjentowi nie przeszkadza zmiana wyglądu fizycznego. Jednak jest ono wskazane – większość z nas zdecydowanie lepiej czuje się bowiem z fryzurą. Choć przez wiele lat panowało przekonanie, że to naturalny proces, którego nie da się zahamować, dziś mamy do wyboru leki, które skutecznie chronią nas przed ubytkiem włosów. Najpopularniejszą substancją czynną jest minoksydyl; środek ten nie tylko hamuje wypadanie włosów, ale pobudza także namnażanie się komórek mieszków włosowych w fazie wzrostu. Na rynku minoksydyl dostępny jest między innymi w formie leku Lotion. Nieco rzadziej stosowane są preparaty na bazie finasterydu, które hamują fizjologiczny proces leczenia. Codziennie stosowane środki pozwalają na zachowanie włosów na stałe; minusem jest jedynie to, że po zaprzestaniu terapii, problem najprawdopodobniej wróci. Mimo to, warto zdecydować się na leczenie łysienia androgenowego. Obecność włosów na głowie zdecydowanie poprawia komfort życia i samoocenę oraz pozwala radzić sobie z upływającym czasem. Istotne jest również, aby w przypadku dużych problemów psychicznych, wynikających z braku samoakceptacji z powodu utraty włosów, zdecydować się także na wizytę u psychologa, który pomoże nam odbudować poczucie własnej wartości, niezależnie od zahamowania łysienia androgenowego. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! . 10 28 73 407 410 266 195 99

androgenowe wypadanie włosów forum